Je geeft iemand altijd een tampon als ze erom vraagt, ook al heb je nog zo’n hekel aan haar

Er deed zich vorige week namelijk een licht ongemakkelijke situatie voor op mijn werk. Ik heb een goede vijf minuten staan kletsen met collega’s terwijl mijn gulp openstond. Ik werd me pas bewust van dit fiasco nadat een van hen mij hier op fluistertoon op wees.

Terwijl ik met rode wangen mijn rits dicht deed, bedankte ik haar uitvoerig. Stel je voor dat ik de hele werkdag zo had gelopen, ik zou me kapot hebben geschaamd. We hebben samen nog smakelijk om mijn ongelukje gelachen: ‘Ik kon het gewoon niet niet zeggen’, zei mijn collega. ‘Als ik het was geweest, had ik het ook willen weten. Zulke dingen moet je gewoon zeggen. Girl code, weet je wel…’

Wat houd ik van de girl code.
Voor degenen onder ons die daar niet bekend mee zijn, de girl code is een ongeschreven lijst met regels over hoe vrouwen met elkaar om moeten gaan. Er zijn er een heleboel en sommige zijn belangrijker dan andere. Regel nummer 1 is: ‘niet daten met de ex of de crush van…’ Dat vind ik een prima instelling, al kun je het niet helpen op wie je verliefd wordt.

Het mooiste aan de code vind ik het voor elkaar zorgen. Dat je het zegt als een rok niet goed zit en je iemand áltijd, maar dan ook áltijd, een tampon geeft als ze daarom vraagt. Al heb je nog zo’n grote hekel aan haar, op zo’n moment doet dat er niet toe.

Nog zo een:  een vrouw complimenteren met haar outfit, omdat ze er echt geweldig uitziet en ze dat moet weten, al heb je geen idee wie het is. In een door mannen gedomineerde wereld moet je elkaar soms gewoon net wat extra bijstaan en over elkaar waken.

Het is haast automatisch geworden bij het afscheid nemen: “app even als je thuis bent”. Ik heb vaak zat dodelijk vermoeid mijn uiterste best gedaan om wakker te blijven totdat ik alle, ‘ben thuis, was gezellig, volgende keer bij ons!’-berichtjes binnen had. Ik weigerde te gaan slapen voordat iedereen de deur veilig achter zich had dichtgetrokken.

Toen ik nog in Nijmegen woonde en tot laat bij vriendinnen bleef hangen, deelde ik standaard mijn locatie met ze als ik terug naar huis fietste, gewoon puur voor het geval dat. Als ik daar nu aan terugdenk, word ik er stiekem een beetje verdrietig van. Girl code is inmiddels meer dan alleen elkaar helpen, dat je elkaar ook moet beschermen.

Van een huisgenootje moest ik altijd mijn haar uit een staart halen als ik in mijn eentje door het donker moest. Dan kon niemand mij daar aan vastgrijpen. Ook moest ik mijn sleutelbos tussen mijn vingers te stoppen, als een soort boksbeugel.

Er is nooit wat gebeurd, maar met die adviezen voelde ik me altijd net wat veiliger. Al is het jammer dat ik deze adviezen ooit gekregen heb en dat de girl code daarvoor nodig was. Misschien is het tijd om de boy code te herschrijven.