De ambities van campusdichter Jarmo van Dam
Van open mic-avonden tot Poëziefestival ‘Onbederf'lijk Vers’ nieuw leven inblazen
Dichten is vooral voorbehouden aan oude, veelal overleden mannen. Dat dacht verkozen Campusdichter Jarmo van Dam nog niet zo heel lang geleden. Inmiddels behoort hij zelf tot een nieuwe generatie dichters. Met SAM deelt hij zijn persoonlijke verhaal en ambities.
Gekozen tot campusdichter
Vrienden daagden hem uit mee te doen aan de verkiezing voor de Campusdichter van het Jaar. Een initiatief van Cultuur op de Campus, in samenwerking met literair tijdschrift Op Ruwe Planken en De Nieuwe Oost/ Wintertuin (productiehuis voor oost-Nederland). Op het laatste nippertje stuurde hij drie gedichten in en won hij, tot zijn stomme verbazing. “Ik was natuurlijk blij, maar voelde ook meteen de verantwoordelijkheid, want er wordt echt iets van je verwacht. Ben je eenmaal campusdichter, dan schrijf je over het campusleven in de brede zin van het woord en kun je door allerlei partijen gevraagd worden om voor te dragen. Wat veel mensen niet weten is dat de Campusdichter niet alleen beschikbaar is voor de RU, maar ook voor de HAN. ”
”Informatica Science en dichtkunst een wonderlijke combinatie? Juist niet!”
Bedenken van extreem elegante oplossingen
Jarmo (20) studeert Informatica Science aan de Radboud Universiteit. “Ik was toch al bezig met het organiseren van een tussenjaar om meer tijd te hebben voor mijn bestuursactiviteiten voor studenten-dansvereniging Dance Fever. Daardoor staat mijn studie even op een wat lager pitje en kan ik ook mijn taak als campusdichter vormgeven.” Op de vraag of Informatica Science en de dichtkunst niet een wonderlijke combinatie is, zegt hij: “Juist niet! In bètavakken komt wel degelijk een bepaalde vorm van creativiteit voor. Natuurlijk heb je ‘handboek-oplossingen’ voor problemen, maar er zijn vaak heel creatieve oplossingen te bedenken voor een specifiek vraagstuk, die vaak extreem elegant zijn.”
Afbreken en weer aan elkaar lijmen
Jarmo legt de overeenkomst tussen zijn studie en de dichtkunst uit: “Door Informatica Science leer je om met een helikopterview naar thema’s te kijken. Je observeert globaal hoe het probleem in elkaar zit en breekt het daarna af in steeds kleinere stukjes, net zo lang tot je details kunt oplossen. Daarna lijm je het weer aan elkaar. Datzelfde vind ik ook fijn om te doen bij het schrijven van gedichten. Ik kijk naar een onderwerp waar ik over wil schrijven. Dat probeer ik dan net zo lang af te pellen totdat ik iets vind dat mij echt persoonlijk raakt. Vanaf daar bouw ik dan de rest van het gedicht op.”
Dichten is vaag en elitair
Een denker, dat was hij als kleine jongen al. Hij vond het moeilijk om zijn emoties te reguleren en zich te uiten. Tot zijn moeder zei:” Schrijf het maar op!” Dat bleef hij de jaren daarna doen, zijn innerlijke wereld kreeg vorm in gedichten. Pas toen hij ging studeren, kwam Jarmo erachter dat er een hele gemeenschap bestond met dichters. Hij bezocht open mic-avonden en werd geïnspireerd om te experimenteren. “Ik dacht tot dan toe dat dichten vaag en elitair was, voorbehouden aan oude, vaak al overleden mannen. Tot ik in contact kwam met moderne dichters die ik ontzettend gaaf vond.”
Zes keer stoppen met de fiets
Bedenksels vermengen met de werkelijkheid, zo werkt het vaak het beste voor Jarmo: “Ik schrijf terwijl ik bezig ben te ervaren. Ik ben wel eens tijdens een fietstocht vanuit het centrum naar huis zes keer gestopt omdat ik dingen zag waar ik over wilde schrijven. Steeds weer een nieuwe zin, doorfietsen en weer stoppen. Het maakte de fietstocht niet heel efficiënt maar het leverde wel een mooi tastbaar gedicht op.”
Een romantische dichter
Door de open mic-avonden leerde Jarmo op het podium te staan en voor te dragen. “Ik ontdekte hoeveel je met je stem kunt doen. Dat je met een mooie performance veel kunt toevoegen aan een tekst. Hoe je het publiek kunt bespelen met emotie, intonatie en ritme.” Jarmo vindt zichzelf een romantische dichter. Hij beschrijft graag scènes met specifieke personages en experimenteert met symboliek en metaforen. “Het gaat vaak over emoties, dromen en verlangen. Pas de laatste tijd schrijf ik vaker over de actualiteit.”
Onbederf’lijk Vers nieuw leven inblazen
In de korte tijd dat Jarmo nu campusdichter is, is hij vooral actief voor de Radboud Universiteit. Hij publiceert onder meer in Vox, het onafhankelijke journalistieke magazine van de RU. Verder werkt hij aan een plan om voor elke faculteit van de RU een gedicht te schrijven en wil hij deze op iconische plekken binnen de faculteiten plaatsen. Ook wil hij zelf open mic-bijeenkomsten organiseren. Een ander plan is om het voormalige Poëziefestival ‘Onbederf’lijk Vers’ nieuw leven in te blazen. Jarmo’s termijn als campusdichter loopt tot oktober 2025, dus hij heeft nog even de tijd.
Deze week plaatst SAM een eindejaarsgedicht van Campusdichter Jarmo van Dam. Wil je meer werk van hem zien kijk dan op zijn Instagramaccount @droombeelddenker. Jarmo zoekt mede-organisatoren voor het vormgeven van Poëziefestival Onbederf’lijk Vers. Interesse? Jarmo.vanDam@ru.nl
Alle reacties (0)