Stapelverliefd: HAN-stellen over elkaar

“Onze moeders hebben een handje geholpen”

Ze lópen niet op de campus, ze zwéven. Deze studenten vonden elkaar tijdens hun studie en zijn tot over hun oren verliefd. Eén student sprong zelfs met vliegangst uit een vliegtuig, voor zijn lief. “Ik vind álles leuk aan haar”.

HAN-studenten Merijn en Roy

Roy (23) en Merijn (21)
Beide derdejaars Sportkunde

Hij over haar:
“Ze noemde mij een sukkel omdat ik niet mee deed aan de intro. Pittige tante, dacht ik. Ik wist pas op het laatste moment dat ik toegelaten zou worden tot de opleiding. Vandaar dat ik een vakantie in Zeeland met mijn ouders voorrang gaf. Maar ik had Merijn sinds dat voorval in het vizier. Tijdens een ‘after intro’-feest zoenden we voor het eerst. Ik nam het initiatief. Daarna ging het rap van ‘oh leuk’ naar ‘dit is wel héél leuk’. Inmiddels zijn we 2,5 jaar samen.

Merijn heeft een vurig karakter en is een doorzetter. Ze zeurt niet en gaat recht op haar doel af. Zo bereikt ze wat ze wil bereiken. Bewonderenswaardig, vind ik dat. Ik vind álles mooi aan haar. Hoe ze in het leven staat. Hoe ze dingen doet. Ik luister met plezier naar haar verhalen. Ze heeft al veel gereisd en gedaan. Binnenkort gaat ze voor een minor drie maanden naar Indonesië. Dan ga ik haar vreselijk missen. We zijn nu bijna dagelijks samen. Ik heb een schoenendoos met al haar lieve briefjes, een zelfgemaakt boekje en foto’s en zo. Als ze weg is ga ik daar weer eens uitgebreid doorheen.

Merijn heeft ook een avontuurlijke familie. Haar oma wilde met alle kleinkinderen een parachutesprong maken. Dat zou ik nooit van mijn leven doen, ik heb namelijk vliegangst. Maar dat heb ik voor Merijn toch gedaan. Ja, dat is liefde, haha. We dagen elkaar uit en vullen elkaar aan. Ik moet lachen om haar tegengas en zij heeft weer baat bij mijn rustige aard. We zijn echt een team.

Als we klaar zijn met onze studies dan willen we backpacken in Azië. Tot het geld op is. Daar sparen we beide maandelijks voor. In de tussentijd genieten we van simpele, kleine dingen. Samen films kijken, padellen of hardlopen. Met Valentijnsdag zijn we niks van plan. Maar, Merijn kennende kan dat nog veranderen.”

Zij over hem:
“De vonk sloeg bij mij over tijdens een EHBO-les. Ik moest Roy inwikkelen alsof hij gewond was. Oeh, hij is ontzettend leuk, dacht ik. Dit is hem! Omdat hij bij me in de klas zat, twijfelde ik op het feest nog wel of zoenen een goed idee was. Maar dat argument ging gauw van tafel.

Het ging allemaal heel snel. We zoenden in september en in oktober hadden we elkaars ouders al ontmoet en kregen we een relatie. Mijn familie heeft daar een handje in geholpen. Ik nodigde Roy uit voor de verjaardag van mijn vader en iedereen vroeg: hoe lang zijn jullie al samen? Die avond besloten we dat een relatie de meest logische vervolgstap was, haha.

Roy haalt het beste in mij naar boven. Waar ik heel chaotisch en hyper ben in alles wat ik doe, is Roy de rust zelve. Als ik het overzicht kwijt ben, zet hij alles op een rijtje. Hij is attent en lief. En hij is er altijd als ik hem nodig heb. Wanneer ik thuiskom van een lange dag, dan heeft hij al boodschappen gedaan, eten gekookt en de was gevouwen. Roy is zo’n lieve jongen. In die twee jaar tijd hebben we nog nooit ruzie gehad.

Ik woon inmiddels op kamers en Roy komt vaak naar mij toe. We studeren en sporten samen, en zijn al een paar keer op vakantie geweest naar Italië en Frankrijk. Hopelijk zoekt hij me op als ik in april voor drie maanden naar Bali ga. Het wordt wel afkicken van het vele samen zijn.

Met Valentijnsdag? Dan gaan we lunchen of sushi bestellen.”

HAN-studenten Finn en Jennifer, op de dag dat ze een relatie kregen

Jennifer (19) en Finn (18)
Beide eerstejaars Toegepaste Psychologie

Zij over hem:
“We ontmoetten elkaar tijdens de intro. Finn was maar één dag aanwezig op het introkamp, dat vond ik suf. Maar ik vond hem meteen knap. Met zijn mooie ogen en lichte sproeten. Het eerste wat ik tegen hem zei was een stomme opmerking over waarom hij in hemelsnaam proteïnedrankjes dronk voordat hij alcohol ging drinken. Dat vond hij niet leuk. Doordat we optrokken met dezelfde mensen, is er toch iets opgebloeid. We deden samen mee aan de Zevenheuvelenloop. Onze ouders waren daar ook. Zij hadden wel in de gaten dat er meer speelde. Compleet zenuwachtig heeft Finn mij daarna, bij mij thuis, gevraagd of ik een relatie met hem wilde. Toen kusten we voor het eerst.

Vanaf dat moment waren we onafscheidelijk. Van deur tot deur moeten we een uur reizen. Als we vroeg op school moeten zijn, slapen we bij mij in Nijmegen. En als we later beginnen, bij hem. Ik voelde me gelijk welkom bij zijn ouders thuis. We studeren, koken en wandelen samen. In het weekend borrelen we met dezelfde vriendengroep en gaat Finn mee naar mijn hockeyclub.

Het eerste waardoor ik me aangetrokken voelde, was zijn oprechte interesse. Hij wist hoe belangrijk muziek maken en zingen voor me is, en wilde er alles over weten. Finn is zorgzaam, sociaal en eigenlijk altijd vrolijk. Zelfverzekerd doet hij waar hij zin in heeft. Hij volgt zijn eigen pad. Als zijn familie erachter staat, dan gaat hij ervoor. Daar leer ik van. Andersom denk ik dat ik hem leer ontspannen. Het rustiger aan te doen op zijn tijd.

Op Valentijnsdag gaan we uit eten in Nijmegen. De dag dat we drie maanden samen zijn, gaan we ook vieren. Ik wil heel graag met Finn naar Parijs, de stad van de liefde. Een slotje ophangen op de slotjesbrug over de Seine.”

Hij over haar:
“Ik vind álles leuk aan Jennifer. Het is voor het eerst dat ik zo intens verliefd ben. Ik was heel gespannen toen ik haar vroeg of ze een relatie met me wilde. Bang om het te verpesten, oef! Onze moeders hebben een handje geholpen. Ze hadden het over ons terwijl ze ons aanmoedigden tijdens een hardloopevenement. Mijn moeder vertelde me daarna dat Jennifer mij ook leuk vond. Dan moet ik er nu echt werk van maken, dacht ik.

Tijdens de intro zag ik haar voor het eerst. Toen vond ik haar nog niet zo leuk door een botte opmerking die ze maakte. Doordat we in dezelfde vriendengroep zaten, trokken we met elkaar op. De vonk sloeg voor mij over toen ze me uitnodigde om bij haar thuis te komen eten. Het was zo gezellig en liefdevol. Het klikte ook meteen met haar familie. Een maand later hebben we voor het eerst gezoend.

Ik viel voor haar glimlach en zachte uitstraling. Jennifer is lief, zorgzaam en voorzichtig. Ze wil niemand kwetsen. Ze geeft echt om mensen en stopt niet als het tegenzit. Luisteren kan ze ook goed, wat ik een mooie eigenschap vind. Ik heb ADHD, ben een druk persoon en heb een druk leven. Jennifer biedt me rust. Bij haar voel ik me meteen kalm. Ik geloof echt dat het iets heel bijzonders is wat wij hebben. En dat we lang bij elkaar zullen blijven.”

Nog geen romantische plannen voor Valentijn? Laat je inspireren.

HAN’er Jorien Kooijman (63) deed mee aan het RTL-datingprogramma B&B Vol Liefde. Lees het interview.

Alle reacties (0)

Reageren? Hou je dan wel aan de spelregels.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *