De held die Billy op weg naar school beschermt

Voor mijn werk waag ik bijna dagelijks mijn leven.

Nu denkt u misschien dat ik astronaut ben, of leeuwentemmer, of dat ik in zo’n dik pak bommen ontmantel. Maar niets is minder waar, lieve lezer. Ik ben leraar, studiebegeleider, als we heel precies gaan definiëren.

En als studiebegeleider begint mijn taak eigenlijk pas als de meeste leerlingen het schoolplein afsjezen. De pubers die hun fietsen nog even laten staan, komen dan gezellig bij mij langs voor hulp bij wiskunde, Engels of welk vak dan ook. 
Nu hoor ik u denken: maar wat is daar dan zo gevaarlijk aan? Zijn het hele gemene leerlingen?

Zo zit het niet, want mijn leerlingen zijn stuk voor stuk schatjes. Nee, het heeft te maken met de kinderen die naar huis gaan zodra de bel gaat. En dan met name die sjezende monsters op veelal fatbikes of andere elektrische modellen, precies op het moment dat ik aankom…

Vier dagen in de week moeten mijn stalen ros en ik ons een weg banen door tegemoetkomende snelheidsduivels. Die doen alsof het fietspad van hen is. U begrijpt dan ook dat mijn werkverkeer vele malen gevaarlijker is dan het doorknippen van een rood of blauw draadje.

Het liefst zou ik eerder arriveren, maar helaas helaas, ik heb nog andere verantwoordelijkheden, waardoor eerder weggaan van kantoor geen oplossing is.

Maar niet gevreesd! Ik heb een held gevonden die mij beschermt, die ervoor zorgt dat ik met minder angst de fatbikes zie aankomen. Door mijn trouwe fietshelm durf ik alles.

Eerst wilde ik er niet aan. Dat komt vooral omdat ik er vroeger verplicht eentje op moest van mijn moeder, als enige in mijn klas. Dat vond ik vooral heel stom. Ik deed hem heel vaak niet op, of nog erger, stiekem weer af als ik eenmaal uit het zicht verdwenen was. Ja, mijn hoofd was veilig, maar mijn waardigheid ging toch echt voor, dat snapt u toch wel?

Nu ik dagelijks deelneem aan de chaos die het fietsverkeer bij een middelbare school is, heb ik er laatst toch maar eentje aangeschaft. Het zal u namelijk verbazen hoe vaak ik al een bijna-aanrijding heb gehad met een puber die appt op de fiets – al moet ik eerlijk zeggen, dat 50-plussers er ook wat van kunnen.

Ja, ik word soms nagekeken – of een beetje uitgelachen – als mensen me voorbij zien komen. Zo vaak komt het namelijk niet voor, een fietser met een helm.

Maar dat kan mij weinig schelen. Volgens Veilig Verkeer Nederland neemt de kans op dodelijk letsel met 70 procent af als je een helm draagt. Nou, dan zie ik er maar dom uit. Ik heb liever een stel hersenen dat goed werkt, dan blijvende hersenschade. Ik kan het dan ook iedereen aanraden, want het verkeer wordt er alleen maar veiliger van als we allemaal zo’n kek ding op hebben.

Stel je voor dat je toch een keer een bom moet ontmantelen, is het wel zo handig als je hersenen het goed doen.