Douwe Brandenbarg, HAN-rechtenstudent en lid van de Gender & Sexuality Alliance

De Gender & Sexuality Alliance: veilige plek én veranderplatform

Diversiteit en inclusie op de HAN

Wist je al dat er op de HAN sinds een half jaar een Gender & Sexuality Alliance actief is? Douwe Brandenbarg, tweedejaarsstudent Rechten, is uit volle overtuiging bij de GSA aan boord gestapt: “Ik vind het van het grootste belang dat iedereen bij de HAN gewoon mag zijn wie die is.” Wil dat al een beetje vlotten op onze hogeschool, volgens zijn waarneming?

Over de HAN Gender & Sexuality Alliance: In de GSA staan HAN-studenten en -medewerkers vanaf medio 2022 samen pal voor veiligheid en acceptatie van iedereen, ongeacht ieders seksualiteit en/of genderidentiteit. Door informatie te verspreiden en door activiteiten en acties te organiseren. Het online Instagramplatform gsa han heeft na 6 maanden al ruim 400 volgers. Het GSA-kernteam bestaat uit 15 actieve studenten en medewerkers.

Hoe kwam de GSA op jouw pad?
Douwe: “Ergens in het najaar zag ik aan de Molkenboerstraat, waar ik Rechten doe, een poster hangen van de toen net opgerichte GSA bij de HAN. Ik wist direct: hier wil ik wat mee! Zelf ben ik al een hele poos actief op LHBTI-gebied. Dat begon voor mij toen ik op m’n zeventiende uit de kast kwam. Niet lang daarna kreeg ik bij COC Deventer de kans om leiding te geven aan een jongerengroep. Ook heb ik in Zutphen, waar ik woon, het project Your Pride gedaan, voor en door jongeren. Verder doe ik vrijwilligerswerk voor LHBTI-vluchtelingen. Maar nu kwam dus de GSA voorbij, en dat nog wel op de plek waar ik zelf studeer. Ik heb ze diezelfde dag via Instagram laten weten: ik doe mee!”

Waar staan jullie als GSA voor?
“Allereerst, we staan niet op onszelf. Al een tijdje timmert het COC aan de weg van een landelijk netwerk van GSA’s. Veel middelbare scholen en mbo’s hebben al een eigen GSA. In het hbo zijn wij een van de eersten. Wij willen een veilige omgeving bieden, maar ook een platform zijn voor verandering, als aanjager rond diversiteit en inclusie. En natuurlijk komen wij op voor de belangen van onze doelgroepen uit de LHBTI-community van de HAN.”

Welke activiteiten zetten jullie zoal op touw?
“Laatst hebben we advies uitgebracht, in het kader van een onderzoek naar de opties voor genderneutrale wc’s op de campus. Op socials zoals Instagram mengen we ons in discussies of we agenderen zelf thema’s, via stellingen en polls. Verder flyeren we geregeld of organiseren we ludieke acties bij events als Paarse Vrijdag of de HAN Intromarkt. Tijdens die markt hebben we vorig jaar suikerspinnen uitgedeeld. Die vielen alvast uitstekend in de smaak, haha.”

“Wij willen dat niemand zich op de HAN, waar of wanneer dan ook, onveilig voelt”

Hoe hard zijn jullie acties en inspanningen nodig?
“Incidenteel horen we dat er onder studenten transgendergrappen rondgaan. Of dat zich in een groep of klas een homofoob sfeertje voordoet. Voor ons als GSA is het ‘t allerbelangrijkst dat níemand zich op de HAN, waar of wanneer dan ook, onveilig voelt. Dat we allemaal gewoon mogen zijn wie we zijn: hetero, lesbo, homo, bi, transgender, intersekse of queer, you name it. En dat ook kleur, religie of ‘beperkingen’ niet uitmaken. Ieder mens doet ertoe, iedereen telt evenveel mee! Helaas zijn we daar als HAN nog niet.”

Spreek je ook uit eigen ervaring?
“Gelukkig ben ikzelf altijd geaccepteerd zoals ik ben. Toen ik uit de kast kwam, vertelde ik het nieuws eerst aan mijn moeder. Die vond het helemaal best. Bij mijn vader hing ik de lolbroek uit en zei ik: ‘Nou jongen, je zoon is homo!’ Hij moest er smakelijk om lachen. In mijn vriendenkring was het verder ook geen issue. En ook op de HAN heb ik persoonlijk geen vervelende situaties meegemaakt. Eigenlijk zou dat de normaalste zaak van de wereld moeten zijn, natuurlijk.”

Neem jonge tieners die een geslachtsoperatie willen, of neem pronoun-wensen (‘hen’). Bij nogal wat mensen roepen dit soort kwesties vragen of weerstand op. In hoeverre heb je daar begrip voor?
“Bij alles wat er nu in beweging is rondom gender en seksualiteit snap ik best dat er mensen zijn die met vraagtekens of zorgen rondlopen, of bij wie het soms even duizelt. Juist ook tegen hen zeg ik: laten we vooral in gesprek blijven en goed naar elkaar luisteren. Dat doet al zo veel voor wederzijds begrip.
Maar er is een grens. Respecteer alsjeblieft wel ieders recht om over zichzelf te beschikken. Jij zou ook niet blij zijn als een ander beslist wat goed voor jou is. Stel, iemand zegt niet gelukkig te zijn als meisje of als jongen. Heb dan niet meteen een oppervlakkig oordeel klaar. Verdiep je liever in de materie, en verplaats je eens in die jongere.”

Wat is je algemene indruk: hoe doet de HAN het rond diversiteit en inclusie?
“Ik heb net al gesignaleerd dat er op sommige plekken verbetering nodig is. Maar toch: positief vind ik de betrokkenheid en welwillendheid van veel medewerkers en studenten. De meesten willen zonder voorbehoud dat de HAN een inclusieve hogeschool wordt. Ook de leiding, is mijn indruk. Op Paarse Vrijdag kwam bestuursvoorzitter Rob Verhofstad persoonlijk zijn steun betuigen aan onze zaak. We konden voelen dat hij het meende. En dat waarderen we!”

Wat zou je voor de GSA wensen?
“Meer medewerkers die meedoen – nu zijn studenten in de GSA nog royaal in de meerderheid – zodat het echt iets wordt van de hele HAN-community.”

De komende maanden steekt SAM overal op de HAN de peilstok in het water: zijn we – volgens de direct betrokkenen zelf! – al een beetje op weg om een werkelijk inclusieve hogeschool te worden? Voelen alle groepen studenten en medewerkers zich bij ons welkom, gezien en gewaardeerd? En waar schort het nog aan, als het aankomt op diversiteit en inclusie? Waar is nog echt werk aan de winkel?

Lees ook:

Alle reacties (0)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *