HAN-docent Meron is houtbewerker: “Ik heb extreem veel geduld”

Ontzettend gedetailleerd ‘priegelen’, daar blinkt Meron Brouwer (45) in uit. De minuscule houtbewerkingen die hij doet, zijn verbazingwekkend knap. “De enige beperking is wat er mogelijk is, niet wat ik kan.”

Zo lang hij zich kan heugen is Meron, docent ICT aan de Academie IT & Mediadesign, bezig met maken, bouwen, knutselen en creëren: “Als ik me als kind verveelde, zat ik mijn potlood kunstig te slijpen met een mesje en later probeerde ik een gitaarversterker te bouwen.” Hij gaat dan ook elektrotechniek studeren, waar hij naar hartenlust kan maken en solderen. “Daarna ben ik Wiskunde gaan studeren in Nijmegen, want wiskunde is de zuiverste vorm van denken.”

Dobbelstenen en gitaren
Voor zijn Nijmeegse studentenkamer bouwt Meron zelf een kast, van hout. Het snijdbare, oersterke, fijne natuurmateriaal fascineert hem, en hoe ouder hij wordt, hoe meer hij ermee werkt. “Ik speel sinds mijn studententijd graag het spel GURPS, en sneed daarvoor zelf de pionnen uit hout. Ook volgde ik een basiscursus Ambachtelijk Meubelmaken.” Meron begint steeds meer zelf te maken, zoals meubeltjes, kistjes en een gitaar. Bij dat laatste loopt hij tegen beperkingen aan. “Ik besefte dat ik meer data nodig had, meer inzicht. Over bijvoorbeeld de klankkleur en hoe die te beïnvloeden is. Vandaar dat ik hulp van ervaren gitaarbouwers inschakelde.”

Duistere figuurtjes
Zijn talent gaat vooral de andere kant op: het (zeer) kleine werk. Op dit vlak voelt Meron zich juist niet beperkt. “De enige beperking is wat er mogelijk is, niet wat ik kan.” Het snijden van kleine beeldjes krijgt zijn interesse. Vooral van duistere, mythische figuurtjes, zoals Skeletor uit de jaren tachtig animatieserie He-Man en een barrow-wight uit Lord of the Rings van J.R.R. Tolkien. De lijntjes die hij zet, zijn minuscuul en zeer precies. “Ik heb extreem veel geduld”, lacht Meron. “Ik kan een hele middag doen over een paar lijntjes.” Sterker nog, hij wordt er juist rustig van. “Er is namelijk geen reden waarom ik het doe. Geen druk, geen te behalen doelen. Ik vind het leuk. Punt. Dat maakt dat ik mezelf alle tijd geef en ervan geniet als ik ermee bezig ben.”

Gebedsnootjes
Naast het snijden van kleine figuurtjes, pusht Meron zichzelf verder en begint aan gebedsnootjes, een ambacht uit de Middeleeuwen. Gebedsnootjes zijn piepkleine, buxushouten beeldjes, gevangen in een soort eitje, zo groot als een golfballetje. Met daarin extreem gedetailleerde, religieuze voorstellingen. “Toen ik het voor het eerst zag, werd erbij verteld dat we dit tegenwoordig niet meer kunnen. Ik dacht meteen: dát wil ik ook proberen.” Een vergrootglas heeft hij, wonderbaarlijk genoeg, niet nodig. “Ik werk het liefst met daglicht en gebruik onder andere tandartsgereedschap. Hoe het komt dat ik zo goed en scherp kan zien, weet ik niet. Laten we het een zegen noemen, haha.” Hij heeft in de noot de Nijmeegse Stevenskerk en de Sint Nikolaaskapel verwerkt. “Een ode aan Nijmegen.”

Verliezen in priegelen
Hij is nu sinds een paar jaar bezig met het gebedsnootje, waarvan alleen nog een paar details moeten. “Dat komt vooral omdat ik er weinig aan toe kom om ermee bezig te zijn. Door mijn werk, mijn gezin, het leven. Allemaal leuke dingen, dus het is geen probleem. Al is het natuurlijk fijn als ik er af en toe tijd voor heb en me kan verliezen in het priegelen.” Krijgt hij pijn in zijn handen en vingers van het precieze werk? “Ja, na een tijdje krijg ik last door de spierspanning. Dan stop ik. Zoals gezegd móet het niet af.”

Veelzijdigheid
Meron werkt nu met buxushout, omdat dat goed kleine details kan vangen. Hij is ooit begonnen met laurierhout, dat hij zelf heeft gehakt en gedroogd. Ook werkt hij onder meer met notenhout, taxus, ebben en palissander. “Dat is het mooie van hout: er zijn veel soorten, waar je allerlei andere dingen mee kunt maken. Grofmazig, fijnmazig, wat je maar wilt.” Hij denkt niet dat hij ooit zal stoppen met houtbewerken. “Ik heb nog genoeg ideeën. In die zin heb ik vooral te weinig tijd.”

Machtig mooi
Bovendien hebben andere materialen ook nog steeds zijn interesse. “Ik heb ook een paar keer gesmeed. Nog niks groots, maar ooit wil ik wel een zwaard smeden.” Zijn kinderen hebben zijn aanleg voor bouwen en maken geërfd. Vooral zijn zoon van 10 jaar is handig. “Hij repareert kapot speelgoed en is steeds fanatieker met het maken van cosplay-pakken. Ze groeien ermee op, maar het zit ook ín ze.” Is er nog iets wat Meron ooit hoopt te bouwen? “Een viool. Dat lijkt me een mooie uitdaging. We zien wel. Eerst mijn gebedsnootje afmaken.”

Benieuwd naar het werk van Meron? Volg dan zijn Instagrampagina.