Olga Oordeelt — Happy Ending (film, Netflix)

SAM-redacteur Olga luistert, kijkt en leest veel: podcasts, muziek, films, series, programma’s en boeken. In deze recensierubriek geeft ze tips, kraakt iets af of jubelt erover.

Heb je weleens een trio gehad? Kom jij altijd klaar tijdens seks? Durf jij je bedpartner te vertellen wat je écht lekker vindt, of wat je fantasieën zijn? Voordat je denkt dat ik een nieuwsgierige viezerik ben die graag dit soort vragen aan onbekenden stelt: ik doe dit omdat ik net de film Happy Ending heb gezien én ter bevordering van open communicatie over seks. Dat is nogal belangrijk, namelijk.

Joosje Duk, schrijver en regisseur van de Nederlandse film Happy Ending, is eveneens een sterke voorstander van praten over neuken, vrijen, pijpen, beffen, trio’s, seksspeeltjes en ga zo maar door. Het begon haar namelijk op te vallen dat er in veel films stereotiepe seksscènes zitten. Joosje in een interview met filmkrant.nl : “De seks is eenzijdig en eentonig: een man en een vrouw die elkaar diep in de ogen kijken en op hetzelfde moment klaarkomen. Ik herkende mijn eigen seksleven en relaties er niet in. Ik wilde een romkom maken met een wat realistische weergave van hoe seks en relaties er daadwerkelijk uitzien voor twintigers.”

In Happy Ending maken we kennis met Luna (Gaite Jansen) en Mink (Martijn Lakemeier) die, tegen de achtergrond van een zonnig en broeierig Den Haag, verliefd worden op elkaar. Ze krijgen een relatie, lachen en delen veel, wippen aan één stuk door en hebben het fijn samen. Maar wat Mink niet weet is dat Luna haar orgasmes faket. Niet overdreven gillend of mild kreunend, maar, zoals ze later zegt, “ik doe altijd een beetje met jou mee.” Dus als Mink komt, kreunt zij hoogtepunt-achtig mee.

Luna durft het niet aan te kaarten bij Mink, want als je eenmaal begint aan neporgasmes, is het moeilijk om later toe te geven dat de boel complexer in elkaar steekt. Letterlijk en figuurlijk. Veel vrouwen komen niet vaginaal klaar en clitoraal moet er meestal ook flink gefinetuned worden voordat een orgasme volgt. Dat heeft tijd en oefening nodig, en communicatie. Vaak speelt mee dat je iemand niet wilt kwetsen, vooral niet als je van diegene houdt. Dus is het makkelijker en ‘aardiger’ om hun harde werk te belonen met een neporgasme. Maar jij dan?

Aangeven wat je wilt, helpt: “meer naar links” en “iets harder” klinken voor je gevoel als bazige commando’s, maar anders likt, wrijft, aait en vingert je bedpartner er misschien nét naast of grasduint als een kip zonder kop rond. Uiteraard is het ook aan jou om te vragen wat de ander fijn en lekker vindt. Het komt van twee kanten en geldt voor wie dan ook. Welke geaardheid, geslacht of seksuele voorkeur ook van toepassing is: iedereen vindt iets anders lekker en zit anders in elkaar. Aannames doen is in die zin altijd ‘gevaarlijk’, je kunt beter met respect en oprecht de communicatie opengooien.

Dat blijkt wel als Luna een trio voorstelt aan Mink om hun seksleven een extra boost te geven. Luna hoopt stiekem dat het klaarkomprobleem dan ook verbetert. In Eve (Joy Delima), een relaxte, kunstzinnige klimaatactiviste met humor, vinden ze een perfecte derde. Ze heeft niet alleen goeie chemie met het stel, maar beft Luna ook nog eens naar een enorm hoogtepunt.

Wat zich daarna ontvouwt, zie je als kijker enorm aankomen, maar juist daarmee maakt Joosje haar punt duidelijk. Ik ga natuurlijk niet verklappen wat er precies gebeurt, maar je kunt je voorstellen dat je mond opentrekken en eerlijk zijn tegen je lief/bedpartner over seks (of wat dan ook, trouwens), altijd beter is dan het omslachtig of niet proberen op te lossen.

Voor ons als kijker levert het soms een ongemakkelijke, maar heerlijke film op. Niet alleen om te zien hoe de communicatie, of het gebrek eraan, de boel laat ontsporen, maar af en toe ook vanwege de seksscènes. Die zijn, ondanks dat ze smaakvol zijn, behoorlijk zoals seks is. Namelijk geil, maar ook onhandig, grappig, gênant en praktisch (uitlekken na de daad, bijvoorbeeld). Dat maakt juist waarom Happy Ending zo’n aanrader is: het is een moeilijk thema, gevangen in een toegankelijk en vermakelijk scenario.

Bovendien kan het helpen om dankzij de film te praten over seks, mocht je het zelf lastig vinden. Je kunt de keuzes van de personages bespreken en zo tóch je mening geven, of die van de ander vragen of peilen. Hoe het gesprek ook start: start ermee. Het is sowieso nooit te laat.

Happy Ending is sinds 1 september te zien op Netflix
Bekijk hieronder de trailer: