Olga Oordeelt: Stranger Things, Museum Arnhem en Boerderij Van Dorst

SAM-redacteur Olga luistert, kijkt en leest veel: podcasts, muziek, films, series, programma’s en boeken. In deze recensierubriek geeft ze tips, kraakt iets af of jubelt erover.

Boerderij van Dorst, Gordon & Anouk
Al een aantal jaar ben ik klaar met talkshows: het zijn dolgedraaide draaideuren met daarin telkens dezelfde bekende koppen. Daarentegen ben ik steeds meer gaan houden van programma’s waarin mensen samen iets ondernemen, onderwijl hun ziel en zaligheid uitstortend. Raven van Dorst weet als geen ander mensen aan de praat te krijgen, door simpelweg zichzelf te zijn: stronteerlijk, knetterlomp en oergrappig. Anouk matcht die energie perfect. Ze blijkt een enorme huismus die graag haar gele vaatdoekje recht op het aanrecht legt omdat ze anders niet kan slapen, weinig mensen vertrouwt en optreden ziet als noodzakelijk kwaad dat geld in het laadje brengt om haar zes kids te bekostigen. Drank en drugs zijn verleden tijd: ze duikt dan ook als eerste het bed in, terwijl Gordon en Raven rondom een kampvuur zijn grootste begrafenis-hit ‘Kon ik maar even bij je zijn’ blèren. En tuurlijk, Gordon is, zoals altijd, zijn zéér aanwezige zelf, maar ik kan daar onbedaarlijk om lachen. En dat is prima, toch? Hoezo moeten we hem altijd zo overanalyseren? Angela de Jong zit nu wild te schudden met haar zure kop, maar goed, die heeft een eigen recensierubriek waarin ze d’r mening kan geven en boy oh boy, die geeft ze. Maar ik heb genoten van deze aflevering, zoals ook van alle voorgaande afleveringen van Boerderij Van Dorst. Meer van dit op tv, a.u.b.!

Museum Arnhem
Het duurde bijna 5 jaar en het kostte ruim 23 miljoen euro, maar dan heb je ook wat: een volledig gerenoveerd museum, met ruimere zalen en meer mogelijkheden om de kunstcollectie zo optimaal mogelijk te etaleren. Er zijn werkelijk fenomenale doorkijkjes en uitzichten, onder meer op rivier de Rijn, een stukje stad en een boel groen. De beeldentuin, gratis te bezoeken, is flink aangepakt, met de ‘borstentros’ terug van weggeweest (of zoals mijn 8-jarige dochter gierend en véél te hard roept: “de dikke tietentros!”). Er staat ook een kolossaal Mickey Mouse-achtig beeld met blote billen, wat bij eerdergenoemde dochter en haar 4-jarige zusje eveneens enórm op de lachspieren werkt. Maar goed, het draait natuurlijk om de binnenkant van het museum, wat niet teleurstelt. Er is een expositiegedeelte waar nu ‘Open’ te zien is: een interactieve, educatieve tentoonstelling over het ervaren van kunst. De andere vleugels van het moderne pand zijn gevuld met nog wat tentoonstellingen en natuurlijk de vaste collectie. Je kunt er heerlijk gedachteloos dwalen, of jezelf juist verliezen in fascinerende schilderijen en kunstobjecten. Hoe dan ook: een verrijking van de geest en van Arnhem.

Stranger Things, seizoen 4
Oké, het duurde geen vijf jaar, maar alsnog tergend lang als je dol bent op Stranger Things, de iconische Netflixserie. Na drie jaar zijn Eleven, Dustin, Steve, Nancy, Robin, Will, Lucas en de rest back en het is weer ge-wel-dig. De perfecte mix van horror, humor, spanning en nostalgie was altijd al smullen geblazen, maar dit seizoen knalt de boel er écht vol gas in. Alles wat we gemist hebben, smijt ons nu extra hard om de oren: The Upside Down, een enge slechterik (Vecna), feloranje koptelefoons, walkmans, rolschaatsen, innige vriendschap, het briljante nummer Running Up That Hill van Kate Bush (die de comeback van de eeuw maakt) en natuurlijk batshit craziness in het lab waar Eleven haar krachten moet hervinden. Het is episch, het is spannend, het is geweldig. Ben ik objectief? Nee. Heb ik alsnog gelijk? Ja.