Tschüss – deze studenten ploeteren op de laatste loodjes (3/3)
“Het is best lastig om met z’n vieren een scriptie te schrijven”
Het meest zenuwslopende onderdeel van de opleiding: afstuderen. Ook voor Yente, Luuk en Lin is het einde in zicht. Hoe kijken ze terug op de afgelopen studiejaren en op de afstudeerperiode? En wat gaan ze hierna doen?
Yente van der Heijden (23) woont in Nijmegen en is vierdejaars Verpleegkunde student. Ze moet nog aan één onderdeel voldoen voordat ze haar diploma op zak heeft.
“Sinds mijn negende heb ik diabetes type 1. Zo kwam ik regelmatig in het ziekenhuis, wat me op het idee bracht om voor een zorgstudie te kiezen. Ik schreef me in voor de opleiding medische hulpverlening maar er ging iets mis met de bevestiging. Vervolgens was ik te laat, dus koos ik voor studiekeuze B: Verpleegkunde. Ik ben blij dat het door stom toeval zo liep want Verpleegkunde is een bredere opleiding die volgens mij beter bij me past.
Ik kijk goed terug op de afgelopen studiejaren. Je werkt veel samen met klasgenoten en er is een goede balans tussen praktijk en theorie. Ik vloog er soepel doorheen. Ik miste soms wel wat uitdaging. Een hoogtepunt voor mij was de stage in het Radboudziekenhuis op de afdeling urologie en gynaecologie. Ik deed veel vakkennis op en leerde onder meer klinisch redeneren, omgaan met stress en het tonen van leiderschap.
Ook van mijn afstudeeronderzoek voor het Radboudziekenhuis heb ik genoten. Ik vergeleek, samen met drie studiegenoten, twee werkwijze voor het meten van pijn. Eén benadering gebruikt kort door de bocht cijfers en een vragenlijst, de andere is een gespreksvorm. Pijn is natuurlijk complex dus het was interessant dit uit te diepen.
Blijkbaar zijn er te weinig plekken om iedereen een eigen onderzoek te geven. Het is best lastig om met z’n vieren een scriptie te schrijven. Het was een stressvolle tijd doordat de samenwerking in mijn groepje stroef verliep. Het liep een aantal keer vast op verschillende standpunten. We hebben wel veel van het samenwerken kunnen leren en kregen een acht voor het verslag. Een verdediging hoefden we niet te geven, wat ik eigenlijk wel leuk had gevonden.
“Na de zomervakantie begin ik met een schone lei”
Het afstuderen is dus in de pocket, alleen de eindstage nog niet. Wegens mentale problemen en een knieoperatie liep het anders. Ik besloot mijn stage in de thuiszorg af te ronden maar dan zonder beoordeling. Het had op dat moment teveel van mij gevraagd om aan alle eisen te voldoen maar het was goed om structuur in de week te behouden. Vanuit stage en studie ben ik die periode ondersteund, dat deed me goed. Na de zomervakantie begin ik met een schone lei in de Sint Maartenskliniek op de afdeling dwarslaesie. Ik hoop daarna snel klaar te zijn.
Wat ik na mijn afstuderen ga doen dat weet ik nog niet. Ik heb nog heel even de tijd om na te denken. Zorg aan bed verlenen blijkt toch niks voor mij te zijn, net als onregelmatig werken. Het liefst werk ik van 9 tot 5. Verder vind ik het communicatieve gedeelte interessant. Ik zou kunnen doorstuderen voor de functie praktijkondersteuner of huisarts assistent, bijvoorbeeld. Maar eerst lekker op vakantie: met vrienden naar Kroatië en met mijn scoutinggroep naar Frankrijk. Genieten van de zomerfeesten en van de SV Plexus feesten tijdens de introweek. En verder een beetje aanrommelen.”
Lees ook:
Het verhaal van afstudeerder Lin (Communicatie): “Ik las mijn scriptie vlak voor het inlevermoment wel tien keer van a tot z na”
Het interview met afstudeerder Luuk (ALO): “Ik spring een gat in de lucht als het erop zit”
En bekijk ons Instagram account @sambyhan
Alle reacties (0)