Documentaire ‘Anne (32) zoekt vrienden’: pijnlijk eerlijk en ontroerend ontwapenend

Vrienden maken: voor de één makkelijk, voor de ander niet zo vanzelfsprekend. In een nieuwe aflevering van onze contactspecial hebben we een docu-tip: Anne (32) zoekt vrienden. “Vriendschap kun je niet kopen of dwingen”. Wat wél werkt? “Niet te veel je best doen.”

Mijn vrienden zijn op

Deze KRO/NCRV mini-documentaire, te zien op NPO Start, gaat over theatermaker Anne van der Steen. “Het klinkt gek, maar mijn vrienden zijn op. Opperdepop.”, begint ze, terwijl ze een knalroze verjaardagstaart in punten snijdt. Ze legt uit: vroeger had ze een vriendengroep, wat losse vrienden, gewoon, zoals veel mensen hebben. “Maar ergens onderweg ben ik mijn vrienden kwijtgeraakt.”

Pincode en huissleutel

Daarmee doelt Anne op het beklijven van die vriendschappen. “Ik wil iemand die gewoon álles van mij weet. Zelfs mijn pincode. Die mijn huissleutel heeft en gewoon binnenkomt. Een beste vriend.” Ze gaat op onderzoek uit en neemt de kijker mee als ze oude vrienden opbelt en nieuwere vrienden vraagt waarom het contact over is of maar tot een bepaalde hoogte gaat. Met als doel om op haar 32^ste verjaardagsfeestje de balans op te maken, en hopelijk een goed bezocht feestje te vieren.

Aardig en grappig bleek niet genoeg

Pijnlijk eerlijk, maar ontroerend ontwapenend, krijgt de dappere Anne antwoord. Iemand met wie ze ooit een voorstelling speelde, verklaart: “Nadat de theatertour klaar was, deelden we niks gemeenschappelijks meer. Ik vind je aardig en grappig, maar dat bleek niet genoeg.” Diezelfde vriend: “Je stelt veel vragen, maar laat jezelf moeilijk kennen. Je moet minder bezig zijn met wat de ander van je vindt.” Anne herkent dit. Om daarna betraand te grappen: “Ben ik nu dan kwetsbaar en open genoeg?”.

Lig ik eruit?

Twee andere vriendinnen zijn moeder geworden. “Dan sluit je vriendschap met andere moeders, via de kinderen. Zo gaat dat nu eenmaal.” Anne vraagt zich door die opmerking af: “Dus als ik niet mee kan praten over speentjes en poepluiers, lig ik eruit?” Ondertussen lukt het niet om via voetbal vriendinnen te maken, want daar geven de meesten aan: “ik ben hier om te voetballen, niet om nóg meer vrienden te maken.”

Een klik kun je niet kopen, of afdwingen

Ze gaat via een app op vriendschapsdates om te kijken of het met andere zoekenden klikt. Want ‘klikken’ is de sleutel tot vriendschap, aldus twee oude vissersvrienden die, vanuit hun klapstoelen aan de rand van een visvijver, meewerken aan de docu. Een klik kun je niet kopen, of afdwingen. Die is er of die is er niet. En hoe meer jij jezelf bent, kwetsbaar durft te zijn, hoe eerder die klik tot stand komt met een ander, die óók openstaat.

Het besef

Is het dan echt zo simpel? Nee, natuurlijk niet. Anne krijgt namelijk nóg een besef, dat haar helpt bij het zoeken naar dát waar ze zo naar snakt. Wat die realisatie is? Dat zeg ik niet. Daarvoor moet je toch echt de mini-docu kijken. Het is het waard, want of je nu wel makkelijk vrienden voor het leven maakt, of je sterk in Anne herkent: het mijmeren en nadenken over het concept ‘vriendschap’ kan sowieso nooit kwaad. Sterker nog, het kan je alleen maar verrijken.

‘Anne (32) zoekt vrienden’ is te zien op NPO Start.

Kijk hier de trailer:

Deze kijktip is onderdeel van een special over (online en offline) contact maken en onderhouden. Benieuwd naar meer?:

Uit je online bubble voor écht contact, best lastig – SAM by HAN
SAM op de Campus: hoe moeilijk is het om offline contact te maken? – SAM by HAN
Contact maken is voor veel studenten ingewikkelder dan hun studie – SAM by HAN