Steeds meer studenten hebben last van schurft (deel 2)

“Het was een mentale uitputtingsslag”

Huisartsen en dermatologen zien steeds vaker patiënten met schurft in hun praktijk. Vooral onder studenten is het probleem groot. Vandaag vertelt HAN-student Anna wat de huidziekte met haar deed: “Ik heb er een trauma en smetvrees aan over gehouden.” (deel 2 van 3)

Scabiës (schurft), wat is het precies?

Schurft is een besmettelijke huidziekte die ontstaat door schurftmijten. Dit zijn kleine spinachtige beestjes die niet zichtbaar zijn voor het oog. De volwassen vrouwtjes graven gangetjes in je huid van ongeveer een centimeter om eitjes in te leggen. Deze eitjes komen na circa drie dagen uit. Het voornaamste symptoom van schurft is toenemende jeuk als gevolg van een allergische reactie op de mijt, de eitjes en uitwerpselen van de mijt. Iedereen kan schurft krijgen wanneer je huid langer dan vijftien minuten in aanraking is geweest met iemand die schurft heeft. Ook is het risicovol om bijvoorbeeld kleding of een bed te delen met iemand die schurft heeft. Op kamertemperatuur overleeft de mijt drie dagen zonder mens. Kort contact, bijvoorbeeld een hand schudden, geeft geen risico op besmetting. Schurft is goed te behandelen maar het vergt toewijding. Als je denkt dat je schurft hebt, ga dan zo snel mogelijk naar je huisarts voor behandeladvies.

*Anna (24):
“Ik kwam terug van een studiereis in het buitenland en kreeg twee weken later ontzettend jeuk. Mijn vriendin die me heeft opgezocht, had ook last. Of we het daar opliepen of in Nederland weten we niet. Ik dacht in het begin nog aan scheerjeuk maar het gevoel werd zo intens en breidde zich uit over mijn hele lichaam. Ik kreeg rode plekjes op mijn enkels, handen, polsen, buik en schaamstreek. Mijn benen waren helemaal blauw van het krabben. Niet krabben was geen optie. Ik gebruikte zelfs een harde haarborstel om de jeuk tegen te gaan. Ik kwam tot de conclusie dat ik liever pijn heb, dan jeuk.

Het was zomer 2022 en in die tijd waren huisartspraktijken niet zo bezig met schurft. Nu is het anders, met een speciaal telefoonnummer van de GGD, maar indertijd zijn mijn vriendin en ik niet goed begeleid. We kregen een folder en de huisarts wenste ons succes. Ik liep er zeven maanden mee rond. Pas na de vierde behandeling met permetrine gel én ivermectine pillen waren we er beide vanaf. Goed en belangrijk dat er inmiddels veel aandacht voor dit probleem is, maar voor mij is het mosterd na de maaltijd.

Dag in dag uit was ik er mee bezig. Het is een mentale uitputtingsslag geweest. Ik kon nergens anders aan denken en ik voelde me vies want er kropen beestjes in mij. Ook door anderen voelde ik me soms weggezet worden als onhygiënisch, terwijl het daar niks mee te maken heeft. Nee, schurft is niet fris, maar het overkomt je. Je kunt er niks aan doen. Mijn vriendin en ik voelden ons machteloos en alleen. Met elke behandeling vochten we tegen ons eigen lichaam en het wilde maar niet lukken. In het begin dacht ik, we gaan ervoor! Maar na de tweede en derde keer behandelen zakt de moed je in de schoenen. Ik ben er echt emotioneel en somber door geworden. Mijn omgeving begreep niet wat ik doormaakte, daarom deel ik nu mijn verhaal.

Het behandelplan om schurft te bestrijden is rigoureus. Het smeren met crème of gel moet van top tot teen gebeuren, je mag niks overslaan. Zelfs voor onder je nagels dien je een borsteltje te gebruiken. Kleding en beddengoed moet je met wegwerphandschoenen in de wasmachine stoppen en wassen op 60 graden, of in een luchtdichte zak stoppen. Voor de zekerheid lieten wij dit niet drie dagen, maar twee weken staan. Dit geldt ook voor schoenen, jassen, sjaals en bijvoorbeeld bankhoezen. Ik sliep die periode op een luchtbed in de woonkamer. Op een gegeven moment kon ik de was niet meer kwijt en had ik geen jas of schoenen meer om aan te trekken, maar ik moest wel naar mijn werk.

Omdat ik in mijn studentenkamer weinig ruimte heb om kleding te drogen, bracht ik wasgoed naar de wasserette. Tel de kosten voor wasmiddel er die periode bij op en ik kom aan ongeveer 300 euro. De gel kreeg ik vergoed van de verzekeraar, maar de pillen kostte me iedere keer 40 euro. Ik moest ook een keer een werkdag opzeggen omdat ik het niet kon combineren met het smeren. Je hebt er dus niet alleen een weektaak bij, het kost je ook nog eens veel geld als student.

Alle zorgen en ongemak hadden invloed op hoe ik presteerde op mijn stage. Ik voelde me moe, zag er voor mijn gevoel onverzorgd uit en kon me niet concentreren. Ik bracht mijn stagebegeleidster daarom op de hoogte. Ze reageerde fijn en begripvol maar als ik op een stoffen stoel zat, raakte ze meteen in paniek. Mensen denken toch, als ik het maar niet krijg. Terwijl schurftmijt net als luizen niet van kleding op kleding gaat. Door het taboe en de schaamte heb ik het advies van de GGD in de wind geslagen en het niet aan al mijn huisgenoten verteld. Ik wilde niet thuis ook met de nek worden aangekeken. Uiteraard was ik ontzettend voorzichtig, niemand van mijn huisgenoten heeft het gekregen.

Mijn vriendin en ik zijn er tegelijkertijd van verlost maar schieten nog altijd in de stress wanneer we een beetje jeuk voelen. Ik heb er een trauma en smetvrees aan overgehouden. Voor de zekerheid hang ik mijn jas niet meer aan de kapstok, gebruik ik handdoeken maar één keer en zit ik niet op stoffen stoelen. Bijvoorbeeld in de trein of bioscoop. Zelfs als ik met mijn hand op het doek van een pooltafel leun, wat veel studenten doen, moet ik er aan denken. Het zit in mijn systeem om alles wat ik oppak of aanraak te overdenken – als de dood dat het me nog een keer overkomt. Ik ga mijn best doen deze periode van me af te schudden om weer zorgelozer te kunnen leven.”

Kijk voor meer informatie over schurft op de website van GGD Gelderland Zuid of de website van het RIVM. Heb je vragen die niet beantwoord worden? Op maandag, dinsdag en donderdag van 13.30 tot 15.30 uur is er een schurftspreekuur. Bel hiervoor naar 088 -144 71 26.

Lees ook het persoonlijke verhaal van HAN-student Fleur (24): “Het was allesoverheersend. Me op school concentreren lukte niet meer.”
In deel 3 legt een GGD-verpleegkundige infectieziektebestrijding uit wat schurft precies is en geeft ze handige informatie.

* De naam van de geïnterviewde HAN-student in dit artikel is uit privacyoverwegingen gefingeerd.

Alle reacties (0)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *