Splinter: De HAN ligt komende zomer weer zes weken op zijn gat

Het zal je vast niet zijn ontgaan: begin maart was het weer ‘De Week van de Lentekriebels’ in het basis- en speciaal onderwijs, een jaarlijks terugkerende themaweek. Een week waarin er extra aandacht wordt besteed aan seksualiteit, relaties en weerbaarheid. We weten inmiddels ook dat heel rechts-populistisch Nederland hier een gepeperde mening over heeft, een jaarlijks terugkerende traditie. Nu voel ik je denken: dit wordt een column over seks én politiek, daar ga ik eens goed voor zitten. Nou, niet helemaal.

Ik wil het inderdaad over lentekriebels hebben, maar dan vooral over mijn eigen lentekriebels. En nee, dat wordt geen goor verhaal. Het gaat namelijk over het maken van vakantieplannen. Als de vogeltjes beginnen te broeden en de narcissen beginnen te bloeien houd ik me, evenals een groot deel van de HAN-gemeenschap, bezig met het plannen van de zomervakantie. Net zoals de Week van de Lentekriebels is dit een jaarlijks terugkerende traditie.

Want met zo’n tien-en-een-halve week vakantie (exclusief DI-uren) hebben we het bij de HAN bijzonder zwaar, dus je moet op tijd beginnen met plannen maken. Die zes weken zomervakantie vullen zich niet vanzelf.

Het probleem is echter dat grofweg de hele HAN in de zomer zes weken op zijn gat ligt. Niet alleen het onderwijzend personeel maar ook het ondersteunend personeel is in veel gevallen zes weken lang van de radar (uitzonderingen daargelaten, zoals onder andere de conciërgerie, die helden werken altijd!). Dat betekent dus ook dat de hele bedrijfsvoering zo goed als stilligt. En dat betekent weer dat iedereen net voor en net na de zomervakantie moet werken als een galeislaaf door deze kunstmatig opgelegde drukte.

De laatste studenten moeten voor de zomer nog even snel geworven worden, de laatste studiekeuzechecks na de zomer nog even snel afgerond. Niet voor niks dat ASK HAN al jaren bij het begin van het studiejaar slecht bereikbaar is. Dit is geen verwijt naar alle hardwerkende collega’s maar wel een manco in het door onszelf opgetuigde systeem. Want laten we eerlijk zijn: het is natuurlijk heerlijk dat je als ouder mee kunt gaan met de schoolvakanties van je kinderen. Sterker nog: voor veel collega’s is dit een belangrijke reden om bij de HAN te werken (en dit te blijven doen).

En dan heb ik het nog niet eens gehad over ‘wat als er iets gebeurt’ in de zomervakantie. Een cyberaanval? Netwerkproblemen? Problemen bij leveranciers? Het zou zomaar kunnen. Dan moeten collega’s misschien opgetrommeld worden van vakantie, als ze bereikbaar zijn én als ze willen. Of denk bijvoorbeeld aan een student die in de zomer graag zijn stage of afstuderen wil afronden en ICT-problemen heeft.

Het is misschien geen leuke boodschap, maar wel een noodzakelijke: laten we de vakanties van ondersteunend personeel beter uitsmeren over het jaar. Dan hoeven we elkaar voor en na de vakanties niet gek te maken en zijn we voorbereid op alle mogelijke situaties, ook in de vakantie. Dan hebben we misschien zelfs wel het hele jaar door kriebels, in plaats van alleen in de lente. En een column over seks en politiek, daar brand ik mijn vingers niet aan. Hoewel het morrelen aan de zomervakantie van collega’s misschien wel minstens zo gevoelig ligt.

Lees hier de vorige column van Splinter.