Kafka heeft een nieuwe telefoon nodig (column)

Voor iemand in de bijstand is de aanschaf van een nieuwe telefoon een rib uit zijn lijf, vertelt columnist Martijn. Maar hij moet wel, want op zijn oude werkt de QR-app niet.

Kafka had een nieuwe telefoon nodig. Het was december 2021 en na lang twijfelen had hij zijn corona-vaccinaties gehaald. Nu hij de QR-code digitaal wilde hebben, bleek zijn telefoon niet aan de systeemeisen van de QR-app te voldoen. Balen, want Kafka heeft niet zo veel met telefoons.

Vroeger was het een statussymbool voor hem, maar inmiddels draagt hij een oud model met een versplinterd scherm bij zich. “Ik laat hem toch wel weer vallen, of raak ‘m kwijt”, zegt hij erover, op zo’n nuchtere manier dat ik zou willen dat we allemaal wat meer Kafka in ons hadden wanneer het om zakcomputertjes van tussen de 900 en 1600 euro gaat.

Samen mailen we zijn bewindvoerder en leggen de situatie uit. Kafka heeft de afgelopen jaren goed gespaard en zijn potje voor onverwachte uitgaven is flink gevuld. Samen zoeken we een toestel uit. Een toestel dat niet zozeer aan zijn wensen voldoet, maar vooral aan de wensen van de app van de overheid. Om er zeker van te zijn dat hij binnen een jaar niet weer een nieuwe telefoon nodig heeft, kiezen we een model dat net iets beter is dan de minimale systeemeisen. Een aantal dagen later heeft hij het apparaat binnen, tweedehands via een site voor refurbished toestellen. Kosten om en nabij de 220 euro. Een kapitaal voor iemand die rondkomt van het sociaal minimum. Kafka is ergens blij met het hebben kunnen sparen voor het nieuwe toestel, maar het voelt dubbel.

Menig dak- of thuisloze jongere verbloemt zijn/haar/hun situatie. Ze dragen kleren duurder dan de mijne, zien er altijd pico bello uit en beschikken over de nieuwste iPhone (ze hebben vrijwel nooit een Android). Uit schaamte voor hun problemen willen ze zo succesvol mogelijk overkomen. Kleding gaat boven eten en de zorgverzekering en het abonnement voor die telefoon wordt niet betaald en is allang vervangen door een toestel met prepaid simkaart. De natuurwet over hoe het negeren van problemen zorgt voor meer problemen op de langere termijn, wordt genegeerd of verdoofd.

Uit angst om kwijt te raken wat hij inmiddels heeft opgebouwd, is Kafka zich juist het tegenovergestelde gaan gedragen. Hij spaart goed, betaalt alles op tijd en het huis dat hij inmiddels heeft, ziet er altijd supernetjes uit. Zelf draagt hij liever versleten kleding, is hij net te ongeschoren en is zijn haar iets te lang. Het is een soort schild. Alsof het niet te goed met hem mag gaan, bang om alles weer te verliezen. De telefoon zal dan ook meer als zijn telefoon voelen nadat die een keer gevallen is, met een flinke barst recht over het scherm van zijn Android.

Afgelopen week ontving ik een screenshot van Kafka. Een melding van de Rabo App. Vanaf 4 april 2022 voldoet zijn toestel niet meer aan de systeemeisen om gebruik te kunnen maken van internetbankieren.

Voormalig afgestudeerd HAN-student Martijn van Koolwijk werkt in de geestelijke gezondheidszorg. Hij schrijft om de week een column voor SAM. Lees zijn vorige bijdrage hier.