Billy Rouwenhorst: Waar ik helemáál klaar mee ben, is het delen van één wasmachine met twáálf mensen
Columnist Billy neemt het nieuwe jaar met ons door, en ook alvast het jaar erna
Gelukkig nieuwjaar, beste lezers!
We hebben weer een hele rotatie rond de zon overleefd en er staan weer 366 nieuwe dagen voor de deur. Ja, 366, want we krijgen er dit jaar weer eentje extra. Kijk ons nou geluk hebben. Ik schreef jaren geleden al hoe ik niet doe aan goede voornemens, omdat ik geloof dat als je echt iets wilt, je daar geen schone lei voor nodig hebt – want een lei kun je net zo goed zelf schoonmaken. Al ga ik u niet tegenhouden als u ze wel heeft, doe vooral uw ding.
Het heeft ook wel wat, zo’n nieuw jaar. Ik zeg al tijden dat ik het niet echt ‘vier’, maar ik stond ook gewoon oliebollen te bakken op oudjaarsdag, want het is stiekem ook wel leuk. En de oliebollen waren zowaar goed gelukt.
Een nieuwe agenda vind ik eigenlijk ook wel heerlijk. Niet metaforisch, ik heb het over zo’n echt papieren ding. 52 lege pagina’s om in te vullen, geweldig. En daar dan al na zes weken mee te stoppen. Want ik begin altijd erg enthousiast, maar laat het al snel een beetje gaan. Het nieuwe is er vanaf, dat is dan iets minder geweldig.
Ik kijk er ook naar uit om de komende maanden overal nog ‘2023’ op te schrijven, en het dan weer ongemakkelijk door te krassen en het juiste jaar neer te kladden, want sommige dingen veranderen nooit.
Wat er komend jaar allemaal wel gaat veranderen? Het zal mij een raadsel zijn. Ik heb de hoop om dit jaar zowaar af te studeren. HAN, ik ben dol op je, maar na zes jaar ben ik wel echt klaar met je. Na het afstuderen zou ik ook graag verhuizen, want waar ik helemáál klaar mee ben, is het delen van één wasmachine met twáálf mensen. Ik ben dol op mijn studentenkamer, maar als ik geen student meer ben en hopelijk aan een grotemensenbaan begin, wil ik eigenlijk ook wel een grotemensenwoning, met eigen wasmachine en een balkon, als het kan. Al weet ik niet hoeveel controle ik daarover heb, die woning met balkon.
Voor het afstuderen ga ik mijn uiterste best doen. Want als er iets onvoorspelbaar is, is het het leven. Ik had vorig jaar nooit gedacht dat mijn leven er nu zo uit zou zien. Er is zoveel veranderd, soms in zo’n korte tijd, dat het me nog steeds een beetje verbaast. Het was begin 2023 allemaal zo anders, waardoor ik me afvraag: hoe ziet mijn leven er in 2025 uit? Heb ik dan inderdaad die grotemensenbaan?En wat doe ik dan? Woon ik nog in Nijmegen, of ben ik inmiddels verhuisd naar een andere stad? En waar woon ik dan precies, en met wie? En heb ik dat balkon dat ik zo graag wil?
Ik heb genoeg dromen voor 2024, maar gaan ze ook allemaal uitkomen? Het zal mij benieuwen, maar ik hoop het.
Want hopen kan altijd.
Alle reacties (0)