Projectgroep Gelijke Stagekansen pakt discriminatie aan
Alle pijlen op bewustwording en verder onderzoek
Geen stageplaats kunnen vinden vanwege je afkomst, gender of een functiebeperking. Ook een deel van de HAN-studenten wordt ermee geconfronteerd. Beleidsadviseur Christel Vissers van Services OOK en onderzoeker Antje Orgassa maken zich hard voor bewustwording en aanpak van stagediscriminatie.
Genoeg signalen, geen cijfers
Van 2000 studenten heeft 13% ervaring met een vorm van stagediscriminatie. Dit blijkt uit onderzoek van het Expertisecentrum Beroepsonderwijs (ECBO) in 2024. De HAN heeft nog geen beschikking over data, maar de ervaringsverhalen en signalen van studie- en stagebegeleiders waren anderhalf jaar geleden reden genoeg om op meerdere niveaus in actie te komen.
Manifest tegen stagediscriminatie
In 2022 ondertekende de HAN samen met andere hogeronderwijsinstellingen, ministeries, studentenorganisaties en werkgevers het manifest tegen stagediscriminatie. Op regionaal niveau werd vervolgens samenwerking gezocht met collega-instellingen. Dat resulteerde onder meer in het Handboek Aanpak gelijke stagekansen en ontwikkeling van tools.
Verwezen naar de schoonmaakkast
Antje Orgassa (onderzoeker & projectleider) en Christel Vissers (beleidsadviseur Services onderwijs, onderzoek en kwaliteitszorg) zijn van meet af aan betrokken bij het project ‘Gelijke stagekansen’. Zij kennen de verhalen van studenten die vertraging met hun studie oplopen en het moeilijk hebben. Als voorbeeld geven ze een Antilliaanse student Verpleegkunde die op haar eerste stagedag in het ziekenhuis verwezen wordt naar de schoonmaakkast. En een student in rolstoel die met aangepast vervoer overal kan komen, maar het stageadres ziet alleen maar beren op de weg. Of een visueel beperkte student die niet wordt uitgenodigd voor een gesprek, terwijl een medestudent met dezelfde achtergrond meteen mag komen.
Bang voor een negatieve beoordeling
Christel: “Soms ligt de ongelijke behandeling er niet eens zo duidelijk bovenop, speelt het subtieler en hoor je de verhalen pas achteraf. Omdat studenten geen problemen willen veroorzaken, of bang zijn voor een negatieve beoordeling.” Antje: “Of iets discriminatie is, is soms diffuus en lastig te vangen. Vaak gaat het ook om sociale veiligheid. En als stagiair moet je dealen met hiërarchie en afhankelijkheid. Dat veroorzaakt soms ongemak, onzekerheid en het gevoel er alleen voor te staan. Of erger: de overtuiging dat je er niet bij hoort, dat je niet jezelf mag zijn, veroorzaakt mentale problemen.”
“Die dappere houding verdient wat mij betreft een diepe buiging in plaats van een dichte deur”
Hardheid, cynisme en teleurstelling over beroep en maatschappij
Christel ziet studenten met een andere etnische afkomst creatieve oplossingen bedenken voor het niet kunnen vinden van een stageplaats, zoals stagelopen binnen het eigen bekende netwerk, waardoor ze maar een beperkte wereld hebben waarbinnen ze zich kunnen bewegen. “Niet de ruimte krijgen slaat lam. Het haalt het plezier en de passie weg. Ik zie soms hardheid, teleurstelling en cynisme. Over de maatschappij, maar ook over het toekomstige beroep en de bedrijven. Studenten doen soms zo veel moeite om toch een plek te krijgen. Die dappere houding verdient wat mij betreft een diepe buiging in plaats van een dichte deur.”
Vragen naar wat niet verteld wordt
Dat stagediscriminatie leeft binnen de HAN, blijkt in ieder geval uit het toenemend aantal medewerkers dat mee wil denken en vragen heeft. Inmiddels is er een kerngroep gevormd met medewerkers vanuit verschillende opleidingen. Participatie van studenten aan werkgroepen ligt iets ingewikkelder. Antje: “Studenten die veel shit hebben meegemaakt, zijn lastiger aan tafel te krijgen. Maar we zijn blij met de input van de kleine groep actieve studenten van HANdvat (HAN-brede studievereniging, red.).”
Alert zijn op signalen
Komende activiteiten zijn onder meer gericht op bewustwording van ongelijke kansen. Daarin is er nog veel te winnen, vinden Christel en Antje. Antje: “Begeleiders zouden nog meer kunnen vragen naar wat niet verteld wordt en meer alert kunnen zijn op signalen, terwijl studenten weerbaarder moeten worden in het aangeven van problemen ondanks afhankelijkheid van beoordelaars.”
Onderzoek naar fijne stageplekken
Positieve aanpakken, zoals het werken met ‘groene lijsten’, met daarop inclusieve stagebedrijven, hebben nut en laten zien dat er ook veel wél goed gaat. Enkele HAN-academies, zoals bijvoorbeeld IT en Media Design, zijn daar tevreden over. Wat een stageplek nu precies ‘fijn’ maakt, daar gaat Antje de komende periode verder onderzoek naar doen. Antje: “De eerste opdracht rond het waarderend verkennen van fijne stageplekken is inmiddels uitgezet bij Praktijkinnovatie Zorg en Welzijn. We hopen daar in februari 2026 met een inspirerend project van start te gaan.”
Studentreis in kaart
Andere concrete ontwikkelingen die in de pijplijn zitten: in samenwerking met de opleiding en het praktijkbureau van de Academie Organisatie en Ontwikkeling wordt bij een zorginstelling onderzocht wat een stagebedrijf waardevol, prettig en inclusief maakt. Dit gebeurt onder het motto “Wat gaat goed als het goed gaat”, binnen het eerstejaarsproject HR Solutions (Diversiteit & Inclusie). Een ander project is ‘Change Agent’: het in kaart brengen van de ‘studentreis’ van studenten met een specifieke achtergrond. Zij worden gevolgd vanaf het praktijkbureau, via de stageorganisatie, tot aan de begeleiding. Dat moet resulteren in aanbevelingen voor verbetering, gericht op praktijkmedewerkers, opleidingen en stagebedrijven.
Meer info: Gelijke stagekansen in de regio: samen verder bouwen of neem contact op met Antje Orgassa of Christel Vissers
Heb jij als student te maken met stagediscriminatie? Maak het bespreekbaar bij je student- of stagebegeleider. Daarnaast is er hulp mogelijk via het Student Support Centrum. Je kunt ook extern melding doen bij discriminatiemeldpunt vizieroost.nl.
Alle reacties (0)