Teun: Wie het hardst trapt, wordt eerste

Onze studentcolumnist Teun Rijken (19), eerstejaarsstudent Communicatie, deelt om de drie weken zijn beschouwingen, gedachten en belevenissen op SAM.

Werkenden weten het. Studenten weten het. Alle mensen weten het eigenlijk wel. Van alle irritaties op de weg (waaronder bestuurders die geen richting aangeven, fietsen in de regen en wegen waar je ook wielrenners tegen kan komen), is het stuiten op omleidingen één van de grootste.

Als we het over omleidingen hebben, denken we natuurlijk aan die irritante gele borden voor automobilisten. En vervolgens duurt je reis langer. In Nijmegen is er nu een oplossing: ze hebben van een omleiding een wedstrijd gemaakt. Een wedstrijd? Laten we er eens voor gaan zitten.

Op uw plaatsen…

Nou ja, op uw plaatsen… Toen ik op mijn plaats – een kraakstoel in een halfvol (of halfleeg, voor de pessimisten) klaslokaal in het Bisschop Hamerhuis – zat, merkte ik iets op in de verte. Ik zag een grote, wit omlijnde rechthoek. Het leek net of N.E.C. haar doel had verplaatst naar een fietspad en dat doel iets had vergroot.

Het bleek anders in elkaar te zitten. Op LinkedIn zag ik een paar berichten langskomen: één over de borden en finish, die laat zien dat het hier om een creatieve manier van omleiden gaat.

En een bericht over een optisch verwarrend geheugensteuntje voor spookfietsers:

Het betreft namelijk de eerste fase van een omleiding in de St. Annastraat. Daardoor is het fietspad afgesloten voor fietsers die een bepaalde richting in fietsen. Om te voorkomen dat er veel spookrijders zouden oprijzen uit de goot, is er dus een creatieve oplossing bedacht waarmee een soort wedstrijd wordt gecreëerd.

Ook zag ik een post van één van de makers van de omleiding over het proces. Dat bericht liet zien dat er grondig onderzoek is gepleegd voorafgaand aan de campagne. Het is dus niet iets wat zo een-twee-drie bedacht is. Er is speurwerk gedaan en een psychologische benadering toegepast. Hoe vet is dat! Om daar maar gelijk antwoord op te geven (ik ben immers de moeilijkste niet): heel vet!

Aan deze oplossing kunnen andere gemeenten en aannemers wat mij betreft een voorbeeld nemen. Zo wordt het leuker om een omleidingsroute te volgen. Plus: minder mensen zullen tegen de richting van het overige verkeer in gaan.

Klaar?

Oké, kritische kanttekening: er staat voor de snel voorbijschietende tweewielraketten misschien iets te veel tekst op de borden. Toch geef ik graag mijn complimenten aan de bedenker van de communicatie rondom deze werkzaamheden. Het is hartstikke creatief bedacht.

Een gezellige kanttekening: er zijn vier fases van dit wegonderhoud. Tijdens de laatste wordt de weg ook voor automobilisten afgesloten. Benieuwd wat de gemeente en aannemer voor hen in petto hebben. Ik hoef in ieder geval geen saaie omleidingen meer. Is het daarmee eindelijk klaar?

Af!

Lees hier de vorige column van Teun.