Nina Rouwenhorst: Als liefde simpelweg liefde is, zouden labels niet nodig zijn

Nina schrijft haar boosheid van zich af. Deze keer over het gedwongen outen van actrice Rebel Wilson.

Ik had u vandaag eigenlijk willen vertellen over het feit dat ik Elton John afgelopen week heb zien optreden in het Gelredome. Dan was ik ingegaan op hoe mooi ik het vind dat muziek verbindt en mijn liefde voor Tiny Dancer.

Maar zoals u misschien aan de titel van mijn stukje tekst heeft gezien ga ik het daar vandaag niet over hebben. Ik heb me namelijk weer ergens boos over gemaakt, en als ik me ergens boos over maak schrijf ik dat, zoals u inmiddels wel van me gewend bent, graag van me af.
 
Het betreft deze keer Rebel Wilson, die u waarschijnlijk vooral kent van de Pitch Perfect films, die ik vaker heb gezien dan ik zou willen toegeven. Nu heeft de Australische actrice zelf niets misdaan, maar gaat mijn frustratie deze keer vooral om iets wat er met haar gebeurd is.

Rebel plaatste vorige week een foto op haar instagram, waar ze haar 11 miljoen volgers liet weten een relatie te hebben met een vrouw. Dat het zoeken naar een droomprins niet helemaal lukte, omdat ze klaarblijkelijk op zoek was naar een droomprinses. Ik snap je helemaal Rebel, vrouwen zijn ook veel leuker.
Nu bleek een paar dagen later dat Rebel niet volledig uit vrije wil de foto op haar sociale media plaatste, maar dat ze dat vooral uit noodzaak deed omdat de Sydney Morning Herald achter haar relatie was gekomen en dreigde ermee naar buiten te stappen. Ze gaven haar twee dagen de tijd om een reactie te geven, daarna zouden ze alles op straat gooien.
Rebel nam het heft in eigen handen en plaatste daarop de foto, die inmiddels is voorzien van een heleboel lieve en steunende reacties.

De Sydney Morning Herald is op zijn teentjes getrapt, want daar ging hun scoop.
En dan vragen mensen zich af waarom Pride nog nodig is. Hierom dus. Omdat een krant het kennelijk nieuws vindt om iemands seksualiteit naar buiten te brengen, terwijl iemand daar misschien nog helemaal niet klaar voor is.
Ik – en hopelijk ook u – was hier flink kwaad over.
Beste lezer, ik wil dat u nu heel goed naar me luistert: niemand, maar dan ook niemand heeft het recht om je te outen. Je seksualiteit en genderidentiteit zijn van jou. Jij bent de enige die bepaalt wie het weet en wanneer. Of je dat nou op je zestiende bekend wilt maken, of zoals Rebel Wilson als je 42 bent. En als je het nog niet weet is dat ook helemaal niet erg, gender en seksualiteit zijn fluid, het kan altijd nog veranderen, en dat is okay.

Iedereen blijf altijd maar ‘love is love,’ zeggen, of je nu op een man, een vrouw of iets er tussenin of erbuiten valt. Maar toch wil iedereen altijd overal een labeltje op plakken en moet er een verklaring komen als een relatie niet in het hokje ‘normaal’ valt. Soms zijn labeltjes heel fijn, ik ben ook erg dol op die van mij, maar als liefde echt simpelweg liefde is, zouden labels niet meer nodig zijn.

Nina Rouwenhorst studeert aan de HAN-Lerarenopleiding Geschiedenis. Zij schrijft om de week voor SAM. Haar vorige column is hier te lezen.